TSUE w kolejnym wyroku w sprawie C- 19/20 nie zawiódł frankowiczów. Tym razem zajął swoje stanowisko w sprawie nieuczciwych elementów warunku umownego, jakim jest wysokość rat kredytobiorców uzależniona od kursu CHF w NBP i „skorygowana” o marżę banku. Skorygowana, a więc zwykle ustalona przez bank w sposób dowolny i nieograniczony.
Pytanie do TSUE dotyczyło tego, czy sąd może uznać za nieuczciwy jedynie fragment warunku – czyli marżę banku, natomiast pozostawić część dotyczącą średniego kursu CHF w NBP. TSUE wykluczył taką możliwość z uwagi na to, że oba te postanowienia odnoszą się do jednego zobowiązania uzupełniając się. Według TSUE taki warunek powinien być usunięty z umowy, a nie naprawiany przez sąd. Następie wyjaśnił, że cele Dyrektywy 93/13 to m.in.: ochrona konsumenta, wyłączenie warunków uznanych za niewłaściwe. Dlatego też „przepisy dyrektywy 93/13 stoją na przeszkodzie temu, żeby uznany za nieuczciwy warunek został częściowo utrzymany w mocy poprzez usunięcie elementów przesądzających o jego nieuczciwym charakterze”.
Stanowisko TSUE w pełni pokrywa ze stanowiskiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 18 września 2013r., sygn. akt VI ACa 1600/12, w którym to ta klauzula została uznana za abuzywną.
Autor: Aleksandra Ziembakowska