Zwrot towaru przez Konsumenta – o czym powinniśmy wiedzieć.

Konsument, który zawarł umowę poza lokalem przedsiębiorstwa (np. przez Internet) może od niej odstąpić bez podania przyczyn, składając stosowne oświadczenie na piśmie w terminie dziesięciu dni od dnia zawarcia umowy.

Z powyższego wynika, iż Konsument aby zachować w/w termin nie musi dokonać zwrotu towaru a jedynie wysłać oświadczenie na piśmie że odstępuje od umowy.

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny w razie odstąpienia od umowy jest ona uważana za niezawartą, a Konsument jest zwolniony z wszelkich zobowiązań.

Ważne!: Zwrot towaru powinien nastąpić niezwłocznie, nie później niż w terminie czternastu dni .

Jeżeli jednak przedsiębiorca nie poinformował Konsumenta o przysługującym mu prawie do odstąpienia od umowy przed jej zawarciem Konsument ma prawo do odstąpienia od niej w terminie dziesięciu dni od dnia uzyskania informacji o swoim uprawnieniu. Konsument nie może jednak z tego powodu odstąpić od umowy po upływie trzech miesięcy od jej wykonania.

W przypadku odstąpienia od umowy zawieranej na odległość to co strony sobie świadczyły, ulega zwrotowi w stanie niezmienionym, chyba że zmiana była konieczna w granicach zwykłego zarządu.  Oznacza to, że Konsumentowi przysługuje prawo do zwrotu całej dokonanej przez siebie wpłaty, łącznie z kosztami wysyłki towaru, którymi został obciążony przy jego zakupie, sam z kolei musi pokryć koszty przesłania zwracanego towaru.

Na koniec warto zaznaczyć, iż Konsument nie ma obowiązku zwrotu towaru w oryginalnym i niezniszczonym opakowaniu. Konsument ma prawo odpakować zakup w celu zapoznania się z produktem. Zgodnie z treścią ustawy Konsument nie ma prawa zwrot towaru tylko w przypadku, gdy usunie opakowanie płyt z muzyką, filmów na DVD czy programów komputerowych.

Podsumowując warto pamiętać, iż postanowienia umowne sprzeczne z postanowieniami ustawy z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny są niedozwolone i jako takie nie wiążą Konsumentów.

 Z kolei Przedsiębiorcy stosując je we wzorcach umów narażają się na karę pieniężną w wysokości do 10 % przychodu osiągniętego w roku rozliczeniowym poprzedzającym rok nałożenia kary, którą może na nich nałożyć UOKiK. Stosowanie niedozowanych klauzul może skutkować również wniesieniem powództwa o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone, co łączy się z koniecznością poniesienia przez Przedsiębiorcę niemałych kosztów.