201610.13
1

Wczoraj, w sprawie naszego Klienta, NSA przesądził, iż spółka która użytkuje oczyszczalnię ścieków bytowych w ramach umowy leasingu – musi pobierać podatek u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (wyrok z dn. 12.10.2016 r., II FSK 2416/14).

Tym samym NSA uchylił wyrok WSA w Poznaniu z dn. 31.03.2014 r. (I SA/Po 844/13) i nie zgodził się z wykładnią pojęcia „urządzenie przemysłowe” zaprezentowaną przez sąd I inst.

Przypomnijmy, że chodzi o problematyczną kwestię wykładni przepisu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten uzależnia pobranie przez polskiego płatnika –podatku u źródła m.in. od tego, czy kontrahent zagraniczny uzyskuje przychód z tytułu „użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego”.

WSA w Poznaniu, przychylił się do naszego stanowiska i orzekł w wyroku z 31.03.2014 r., że pojęcie „urządzenia przemysłowego” – nie może być interpretowane szeroko, i tym samym – nie może być utożsamiane z każdym „urządzeniem technicznym”.

Także w literaturze podatkowej, oraz w wielu wcześniejszych wyrokach, trafnie podnoszono, że gdyby ustawodawca chciał objąć zakresem zastosowania w/w normy podatkowej każde urządzenie, to najzwyczajniej – nie dookreśliłby w przepisie (art. 21 ust. 1 pkt 1), iż chodzi o urządzenie właśnie: „przemysłowe”.

Niestety NSA, we wczorajszym wyroku, zajął inne stanowisko i tym samym uwzględnił skargę kasacyjną Ministra Finansów.

Stanowisko NSA musi niepokoić, albowiem oznacza, iż pojęciu „urządzenie przemysłowe” należy nadać możliwie szerokie znaczenie. Idąc za wywodem NSA należy przyjąć, że „urządzeniem przemysłowym” będzie w zasadzie każde urządzenie.  Od razu rodzi się zatem pytanie: Dlaczego zatem w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy ustawodawca nie poprzestał na sformułowaniu: „urządzenie” ?

Szczegółowiej będzie się można odnieść do wyroku NSA po otrzymaniu pisemnego uzasadnienia do tego wyroku. Nie mniej jednak  wydaje się, że NSA – dokonując wykładni w/w zapisu ustawy – postanowił wykroczyć poza wykładnię gramatyczną i przede wszystkim oprzeć się na wykładni celowościowej. Do tej wykładni – co zrozumiałe – należy sięgać znacznie częściej przy interpretacji poszczególnych przepisów zawartych w umowach o unikaniu podwójnego. Wątpliwy pozostaje jednak zabieg stosowania tego rodzaju wykładni przy interpretacji przepisów prawa wewnętrznego. Stąd też wczorajszą próbę odwołania się przez NSA, w ustnych motywach uzasadnienia, do konieczności funkcjonalnej interpretacji umów o unikaniu – w stanie faktycznym i prawnym tej sprawy oceniam krytycznie.

Nie mniej jednak już teraz u wielu podatników powinna zapalić się przysłowiowa „czerwona lampka”, albowiem już teraz widać, że linia orzecznicza odnosząca się do podatku u źródła wyraźnie uległa w ostatnim czasie zaostrzeniu. Świadczą o tym chociażby dwa następujące wyroki: II FSK 1345/15 oraz III SA/Wa 1052/15.

Zostaw komentarz